HomeOver de clubOverzicht botenManja

Manja

RVEN nr 4867

Pettersson uit 1935 – 7.75 x 2.00 x 0.65  meter

Sorry, deze content is alleen bedoeld voor leden van de Zweedse Klassiekers Club. Log in als je een lid bent of meld je aan als lid.

Specificaties

  • Ontwerper: C.G. Pettersson
  • Type:
  • Werf: Swedische Yachtbuilding
  • Bouwjaar: 1935
  • Lengte: 7.75 m
  • Breedte: 2.00 m
  • Diepgang:0.65
  • Motor: Yanmar 3GM30 dieselmotor uit 2002

Informatie

Pettersson ‘Manja’

In 2002 ben ik wat minder gaan werken en wat gaat een mens dan doen? Juist, een nieuwe hobby zoeken waarvan je kunt weten, dat die veel van de felbevochten vrije tijd gaat opslurpen. Aldus met goede moed op zoek gegaan naar een boot. Tijdens die zoektocht aangeland in het pittoreske Heeg, waar de Prins van Oranje een collectie Zweedse klassiekers heeft liggen. Na al bijna verliefd te zijn geworden op een Storebro zegt de verkoper dat hij: “In die andere loods iets aparts heeft liggen”. Hij heeft gelijk; daar ligt ze: de Pettersson ‘Manja’ uit 1935. Bolgelakt en met nieuwe Yanmar diesel (“Want die Volvo Penta’s op benzine willen wel eens ontvlammen”).

Blijkt dat de originele tekeningen/blauwdrukken uit 1935 er nog zijn. Blijkt de Pettersson Manja precies díe maand over twee volle pagina’s in de ‘Nautique Cruiser’ te staan. Natuurlijk een proefvaart gemaakt en na op-z’n-Fries-stugge prijsonderhandelingen gekocht. Maar ik ben een gewone landrot! Hoe houd ik dat prachtige bootje heel? Hoe krijg ik ‘m van Heeg naar Vinkeveen zonder dat ‘ie als onderzeeër verder gaat? Fluks een stoomcursus vaarbewijs en zaterdagochtenden op de Vecht geleerd hoe je knopen legt, hoe je aanlegt, wat wielwerking is en nog veel meer. Dat geeft genoeg vertrouwen om, samen met een buurman en een vriend, in twee etappes van Heeg naar Vinkeveen te varen. Wat een geweldig gevoel! Alsof je voor het eerst in je allereerste eigen auto rijdt, maar dan beter. Wat een vrijheid en wat ziet de wereld er vanaf zo’n bootje totaal anders uit. De ligplaats in Vinkeveen is gewoon buiten. Na twee seizoenen met volop zon zit er, zelfs met een dekkleed er overheen, vrijwel geen lak meer op het bovendek. Een heuse workshop jachtschilderen in Aalsmeer gedaan. Kaalmaken met krabber met rode punt en afbijt, schuurpapier en plakband van 3M; zo weinig mogelijk met de schuurmachine; platte of ovale kwasten bewaren in rauwe lijnolie; geen rollers gebruiken; ééncomponentenlak, 13 (!) lagen, steeds iets dikker; eens per 3 jaar lakken.

“Heb je een boot, werk je je dood.” Cliché’s zijn waar. Dus ’s goed rondgekeken en de enige overdekte botenloods in Vinkeveen gevonden. Kost een paar centen, maar mensen wat scheelt dat veel aan schilderwerk. Gelukkig is mijn vriendin net zo gek op varen als ik (zolang de golven maar niet te hoog zijn…). Bovendien blijkt dat je op dat kleine bootje uitstekend een nacht kunt blijven slapen. Ons vaargebied wordt dan ook steeds groter. Aanstaande zondag gaan we met vrienden varen, dus nu nog even dat lichtpunt op het achterdek vastzetten. Was bij het op hoge snelheid slepen van een groot maatje zwemband-met-passagier losgeraakt. Met een klassieker mag je ook gewoon waterpret hebben, toch? Ik hoop de andere leden van de ZKC te ontmoeten. Op of aan het water, want een mooiere plek is er niet.

Hartelijke groet,


WordPress website gemaakt door Boon Webdesign